Poniżej garskta informacji odnośnie genealogii naszego nazwiska. Tekst pochodzi z http://www.zsokolowa.com/.

Założyli wieś Czaple Obrąpałki

Ród ten wymienia już znany historyk i genealog Bartosz Paprocki w dziele z końca XVI w. „Herby rycerstwa Polskiego” i zalicza go do „znacznych i możnych”.

Pierwsze wzmianki o przedstawicielach tej rodziny odnoszą się do szesnastego stulecia. W 1563 r. dokumenty wspominają dziedzica Latochorzewa, podpisarza warszawskiego Stanisława Obrąpalskiego, syna Jerzego, a w 1571 r. dzierżawcę Luboli w ziemi kaliskiej Adama Obrąpalskiego. Synem tego pierwszego był Jerzy Obrąpalski, który dziedziczył m.in. na majątku Czaple na Podlasiu. To dlatego najdalej wysunięta na wschód część wsi Czaple jeszcze do początków XX w. zwana była Czaplami Obrąpałkami względnie Obrępałkami. Jerzy miał też dwóch braci Ambrożego i Jana. Ten drugi osiadł w 1602 r. w ziemi przedeckiej, gdzie został wójtem we wsi Kobyla Łąka. Po Jerzym, synu Stanisława podpisarza warszawskiego pozostało dwóch synów: Stanisław, który w 1648 r. uczestniczył w elekcji Jana Kazimierza i Jerzy (ten otrzymał imię po ojcu i zarazem po pradziadku).

Obrąpalscy już w siedemnastym stuleciu dziedziczyli także na dobrach Suchodół w drugiej połowie XVII w. ziemię posiadali tu dwaj bracia Kazimierz i Władysław. Kazimierz w 1683 r. został proboszczem w Jasienicy. Z kolei Władysław brał udział w elekcji 1674 r. reprezentując szlachtę województwa podlaskiego. Synem Władysława był zaś Stanisław Obrąpalski. Ten przejął majątek w Suchodole wraz z częścią stryja tj. ks. Kazimierza W owym czasie przedstawiciele rodu Obrąpalskich herbu Lubicz piastowali rozliczne godności i urzędy m.in. Stanisław był komornikiem liwskim, Adam stolnikiem łukowskim, Jan komornikiem granicznym drohickim. Jego ojciec Mikołaj piastował zaś godność pisarza grodzkiego łukowskiego. Jedna z gałęzi suchodolskiej Obrąpalskich idąca po Macieju przeniosła się do ziemi łuckiej, gdzie Mikołaj, syn Macieja został w 1667 r. pisarzem grodzkim.

W 1718 r. Antoni Obrąpalski, syn Jana został viveregentem, a następnie w 1720 r. burgrabią drohickim. Ten w 1733 r. wraz z Janem Obrąpalskim uczestniczył w obiorze króla. Inny z rodu, Seweryn Obrąpalski, skarbnik podlaski odkupił w 1785 r. od Jana Obrąpalskiego dobra Ostaszki, Boguszyn i Noiszewo, m.in. dzięki czemu wylegitymował się przed Heroldią ze swego szlacheckiego pochodzenia (1804). W 1781 r. Obrąpalscy nabyli dodatkowo ziemię we wsi Biernaty Średnie na terenie ziemi mielnickiej. Tutejszą linię rodzinną reprezentowali wówczas: Maciej syn Andrzeja i Grzegorz, syn Macieja, oraz Józef. W literaturze jest wzmianka o tym ostatnim: „Po Józefie, dziedzicu wsi Biernaty Średnie 1780 r. z żony Klary Nowosielskiej syn Franciszek żonaty z Katarzyną Kukawską, z niej syn Jan wylegitymowany w Królestwie 1854 r.”. W wykazie majątków z XIXI w. wspomniani są trzej Obrąpalscy, którzy posiadali majątki na wsiach Biernaty, głównie Biernaty Stare byli to: Feliks, Stanisław i Franciszek. W drugiej poł. XIX w. gniazdo rodowe Obrąpalskich – Czaple Obrąpałki należały już do innych rodzin szlacheckich. Posiadała je wtedy Józefa Kuczyńska z Butlerów.

Przeglądając archiwa parafialne kościoła w Skibniewie, natrafiłem na akta dotyczące dwóch ślubów zawartych przez Obrąpalskich z pannami Święckimi, dziedziczkami z Kostek. W 1744 r. Antoni Obrąpalski poślubił Zofię Święcką, zaś w 1751 r. za ich przykładem poszli Bernard Obrąpalski i Eleonora Święcka.

Obrąpalscy nigdy nie należeli do licznych rodów szlachty podlaskiej. Zapewne było to spowodowane wczesnym rozproszeniem ich po ziemiach dawnej Rzeczpospolitej. W XVII i XVIII w. część z nich przeniosła się na krańce wschodnie państwa. Jedni, tak jak potomkowie Jana Obrąpalskiego osiedli w województwie połockim. Tam najpierw w latach 1769-77 Szymon Obrąpalski został miecznikiem połockim, później urząd ten pełnił Józef, zaś Hilary Obrąpalski był w latach 1768-81 regentem ziemskim. Na Rusi tzw. Czerwonej Obrąpalscy jak też posiadali na początku XVII w majątki ziemskie, m.in. Wawrzyniec Obrąpalski był w 1620 r. pisarzem grodzkim halickim i w 1626 r. posłem na Sejm. Pisarzem ziemskim halickim był w 1625 r. Paweł Obrąpalski. Godnie w ich ślady poszedł Tomasz Obrąpalski, który piął się po szczeblach kariery politycznej zostając w 1726 r. skarbnikiem, w 1727 r. cześnikiem, następnie posłem i pisarzem ziemskim halickim.

Współcześnie na terytorium Polski mieszka niespełna czterdzieści osób, posługujących się nazwiskiem rodowym Obrąpalski. W granicach byłego województwa siedleckiego jest ich czterech, a najwięcej w byłym krakowskim – 6 i byłym wrocławskim -7.

 

Herb szlachecki Lubicz

Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku, Tadeusz Gajl, Gdańsk 2007, źródło: wikipedia.org